Niewerbalna mowa - stres

W tym poście chciałbym zamieścić jak ludzie radzą sobie z narastającym uczuciem stresu i jak odczytywać poszczególne zachowania.

Przypomnijcie sobie ile razy podczas niezapowiedzianej kartkówki, albo sprawdzianu na który się nie przygotowaliście, gryźliście, stukaliście lub bawiliście się długopisem ... Często nieprawdaż ?
Właśnie to zachowanie miało nam pomóc w zniwelowaniu odczucia stresu.

U kobiet można zaobserwować, że kiedy się stresują czują dyskomfort psychiczny, brak bezpieczeństwa, niepokój lub lęk zakrywają lub dotykają dołka szyjnego. Odmianą takiego zachowania jest bawienie się biżuterią.
Męskim zamiennikiem tego zachowania jest poprawianie odzieży.



Streszczenie dla niecierpliwych znajduje na końcu postu


Uspokajanie się przybiera różnorodne formy. Kiedy odczuwamy stres, gładzimy szyję lekko ją masując, pocieramy twarz lub bawimy się włosami. Są to odruchy które wypracował nasz mózg, kiedy dociera do niego informacja "jestem zestresowany - pomocy" natychmiast zabiera się do działania i wysyła wiadomość do naszego ciała, aby zaczęła walczyć ze stresem. Innym sposobem na uspokojenie nerwów jest pocieranie wewnętrznej strony policzków i ust językiem lub wydychanie powietrza z wydętymi policzkami. Celem jest uwolnienie endorfin, które zniwelują działanie stresu.
Dotykanie swojego ciała sprawia że uspokajamy się gdy dotrze do nas jakiś negatywny bodziec, taki jak niewygodne pytanie, albo kłopotliwa sytuacja. Czasami zdarza się, że przez silny stres z naszej twarzy odpływa krew i staje się blada. Można zauważyć też osoby które pogwizdują, albo często ziewają. Takie  zachowania również obniżają poziom stresu. Kiedy odczuwamy dyskomfort i niepokój, nasze dłonie się pocą chcąc je osuszyć pocieramy dłońmi o spodnie co również sprawia że się odstresowujemy. Zazwyczaj takie sytuacje mają miejsce pod blatem stołu i jest to niewidoczne, ale wystarczy wtedy obserwować czy barki się nie poruszają.

TOP 10 OBSERWATORA 

1. Naucz się rozpoznawać i odczytywać uniwersalne zachownia odstresowujące
2. Postaraj się ustalić typowe zachowania do danej osoby. Nasilenie będzie wskazówką
3. Kiedy zauważysz uspokajające gesty zastanów sie nad kontekstem
4. Obserwuj i wypatruj sekwencji informacji o stresie
5. Kiedy powiążesz gest z czynnikiem jesteś u celu
6. Aby przekona się czy twoje domysły są słuszne, porusz temat który uważasz za powód stresu
7. Poziom stresu można rozpoznać dzięki partią ciała. Im wyżej tym stres jest silniejszy
8. Kiedy stres się nasila gesty uspokajajace się nasilają, gesty uspokajające się nasilają
9. Niemal zawsze kojące zachowania świadczą o doznaniu stresującego bodźca
10. Pamiętaj, że praca czyni mistrza więc nie zniechęcaj się i próbuj :)

(Streszczenie)

Kod antystresowych gestów:

Pocieranie czoła - zmaganie się z czymś
Dotykanie szyi - wątpliwości, brak poczucia bezpieczeństwa
Dotykanie okolic twarzy - sposób na uspokojenie niepokój lub rozdrażnienie
Wydychanie powietrza z wydętymi policzkami - pojawia się, gdy uda nam się uniknąć przykrej wpadki itd.
Bawienie się włosami, biżuterią lub odzieżą - poddenerwowanie

Niewerbalna mowa - wstęp

W tym poście i w kilku kolejnych postaram się wam przybliżyć tajniki czytania z mowy ciała.

Podstawą jaką musimy opanować jest nauka uważnej obserwacji otoczenia i doskonalenie tej umiejętności.
Mowa ciała jest szczera i w bardzo niewielu przypadkach może nas oszukać. Pamiętajmy jednak, że są osoby, które stosują wiedzę o mowie ciała i uczą się jak oszukiwać obserwatorów.

TOP 10 OBSERWATORA

1. Naucz się być dobrym i dyskretnym obserwatorem otoczenia
2. Obserwacja w określonym kontekście to klucz do zrozumienia mowy ciała
3. Naucz się rozpoznawać i odczytywać uniwersalne zachowania
4. Postaraj się ustalić typowe zachowania do danej osoby
5. Zacznij uczyć się rozpoznawać indywidualne zachowania
6. Obserwuj i wypatruj sekwencji zachowań i komunikatów
7. Zacznij rozpoznawać fałszywe i sprzeczne sygnały
8. Odróżniaj dyskomfort i komfort, a rozpoznasz trafne odczyty
9. Wypracuj stereotyp danej osoby i zwracaj uwagę na zmiany jakie zachodzą w jej zachowaniu
10. Kiedy nie masz pewności co dane zachowanie przedstawia spróbuj wyczuć kontekst



Teraz kilka informacji na temat układu limbicznego który jest naszym informatorem i zdradza prawdziwie zamiary i odczucia.

Układ limbiczny, czyli mózg zawiaduje wszystkich o naszych zachowaniach zarówno świadomych jak i nieświadomych. Część limbiczna naszego mózgu nie może być przez nas korygowana myślami, dlatego choć byśmy nie wiem jak się starali podczas stresy będą nam się pocić dłonie, gdyż w ten sposób nasz mózg stara się wyregulować napięcie.
Kiedy nasz mózg odczuwa zagrożenie nasze ciało może zareagować na trzy sposoby:
1- Zastygnięcie w bezruchu
2- Ucieczka
3- Walka

1. Zastygnięcie w bezruchu ma podłoże sięgające do początków człowieka. Kiedy słaby jaskiniowiec był zagrożony jego mózg kazał mu się nie poruszać, ponieważ ruch przyciąga uwagę. Odruch ten miał na celu utrzymanie przy życiu. Obecnie możemy zauważyć takie zachowanie kiedy przyłapiemy kogoś na kradzieży Możemy zaobserwować jak osoba momentalnie zastyga. Odmianą tej reakcji jest próba stania się niewidocznym, co objawia się przygarbieniem i/lub podniesieniem barków,  przejawia się to u osób z brakiem pewności siebie.

2. Kiedy reakcja znieruchomienia wydaje nam się nieodpowiednia nasz mózg chcąc nas chronić, postanawia byśmy uciekali od zagrożenia jednak powinniśmy racjonalnie podejmować próbę ucieczki, gdyż jeśli widzimy że nie podołamy trudowi ucieczki, nie ma sensu tracić siłę i energię, aby na parę chwil oddalić się od zagrożenia. Kiedy widzimy osobę która wyraźnie zwraca się ku najbliższemu wyjściu możemy stwierdzić że nie ma ochoty przebywać w danym otoczeniu lub towarzystwie. Chcąc się zdystansować od kogoś często odchylamy się nieco w przeciwną stroną lub blokujemy dostęp do nas np. torebką albo sposobem siedzenia i ułożenia nóg, ale o tym później.

3. Ostatnią metodą jaką nasz mózg star się zapewnić nam bezpieczeństwo jest walka. Podczas ewolucji rozwinęliśmy strategię przemiany lęku w furię, która ma na celu obrony przed atakującym - jak mówią "najlepszą obroną jest atak". Ta metoda również ewoluowała i przejawia się najczęściej kłótnią. Wiadomo jednak, że spotykając grupę "dresów" nie zaczniemy się kłócić. Agresja może też przejawiać się przyjęciem określonej postawy np.: wyeksponować tors lub naruszać czyjąś przestrzeń osobistą.


Moim zdaniem jednak radzę aby "walka" była stosowana tylko w przypadku gdy "ucieczka" i "zastyganie" nie będą w stanie rozwiązać problemu.

Kieszonkowcy everywhere

W zatłoczonych środkach komunikacji, kieszonkowcy czują się jak w raju. Jedyne czego potrzebują do pracy to właśnie tłok i nieuwaga ofiary, bo przecież wiadomo, że kiedy w tramwaju jest ścisk, a my jeszcze dodatkowo z kimś rozmawiamy to wręcz nie zwracamy uwagi na to że ktoś nas "szturcha". Kieszonkowcy są cierpliwi i mogą nas śledzić, dopóki nie znajdą dobrej okazji.

TOP10 - rady jak chronić się przed kieszonkowcami

1. Nie noś portfela i pieniędzy w tylnej kieszeni.

2. Miej przy sobie tylko tyle pieniędzy ile potrzebujesz danego dnia

3. Wszelki bagaż trzymaj zawsze przed sobą.

4. Nie pokazuj ile masz przy sobie pieniędzy, płacąc za coś.

5. Kiedy odnosisz wrażenie, że masz "ogon", powiadom ochronę albo inne władzę porządkowe.

6. Kiedy czujesz, że ktoś nas okrada - krzycz, że to złodziej, najczęściej zaniecha działania i ucieknie.

7. Nie zasypiaj podróżując publicznymi środkami komunikacji.

8. Portfel powinien znajdować się na dnie torby, która powinna być zamknięta.

9. Nie trzymaj dokumentów i innych cennych rzeczy w jednym miejscu

10. Widzisz kradzież - zgłoś to odpowiednim osobom

Mam nadzieję, że w jakiś sposób, wam pomogłem i teraz będziecie ostrożniejsi, ale nie wpadajmy w paranoje i nie zaczynajmy wszystkich pasażerów osądzać o bycie kieszonkowcem :-)

Twój charakter (3/3)

Witam Was w kolejnej odsłonie mojego bloga. Dziś ostatnia część postu o typach charakterów. Mam nadzieję, że pomogłem tym, którzy poszukiwali odpowiadającej im osobowości oraz tym którzy chcieli dowiedzieć się więcej o rodzajach charakterów osób które nas otaczają.

P.S. w poście mogą pojawić się drobne błędy

"Plankton"

Jest uczynny, tolerancyjny, ale niestety leniwy i niepunktualny, ze skłonnościami do hazardu. Na ogół idzie w parze z modą i nie przejmuje się nikim i niczym. Często jest uzdolniony muzycznie i aktorsko zarazem mając dobrą pamięć. Ożywia się z tak zwanego "stanu czuwania" podczas imprez i zabaw towarzyskich. Lubi wygodne życie w domu, ale nie umie się poświęcić i być ofiarnym jak "pracuś". Dość obiektywnie ocenia rzeczywistość, lecz mimo to bywa pozbawiony inicjatywy i chęci do pracy. Zniechęca się przy najmniejszej trudności. Tempo jego pracy jest powolne i potrzeba wielu czynników które pozwolą, aby wszedł w rytm pracy, lecz nie są to długotrwałe momenty. Unika samotności, bo poddając się wpływom innych, nie musi się wysilać, by dokonywać wyborów. Ulegając otoczeniu i modzie, a zarazem żyjąc z dnia na dzień "plankton" odczuwa iluzje pełni życia. Jego celami w życiu jest rozrywka, zabawa i odpoczynek.

"Obserwator"

Jest chłodny i opanowany, a cała jego uwaga jest zwrócona ku światu zewnętrznemu, którego jest doskonałym obserwatorem. Lubi życie towarzyskie, jest dowcipny i uprzejmy, ale bywa również sarkastyczny i złośliwy. Osobowość ta, przejawia się umiejętnościami dyplomatycznymi, gdyż tajemnicę kierowania ludźmi ma zaprogramowaną genetycznie. Konflikty wewnętrznych nie są dla niego problemem, ponieważ łatwo się przystosowuje do otoczenia i nawet w beznadziejnej sytuacji umie stworzyć dla siebie korzystne warunki.
Bywa egoistą i czasami wykorzystuje innych. Obserwatorzy wykazują się bystrością intelektualną, szerokim słownictwem, logicznym i abstrakcyjnym myśleniem, oraz obiektywnością. W bardzo napiętych sytuacjach potrafi zachować spokój i równowagę.

A teraz, kiedy już osobowości zostały przeze mnie zinterpretowane, zapraszam do zrobienia testu osobowości tych z was którzy wiedzą już jaka osobowość im odpowiada, jak i tych którzy mają problem z wyborem odpowiadającego im charakteru

                                                             TEST OSOBOWOŚCI

Jeśli macie jakieś pytania,zastrzeżenia albo sugestie bardzo chętnie ich wysłucham, zapraszam więc do pisania komentarzy ...

Twój charakter (2/3)

Witam w kolejnej części postu o ludzkich charakterach. Jutro ostatni wpis z tego tematu. Będzie zawierać ostatnie dwa typy charakterów link do testu na osobowość i naczęściej spotykane połączenia charakterów, bo wiadomo, że ludzka osobowość jest bardzo urozmaicona i nie można jej dzielić na kategorie.

"Pracuś"

Ambicja, która pozawala mu konsekwentnie urzeczywistniać plany związane z przyszłością jak i teraźniejszością jest cecha której tylko pozadrościć. Jest władczy i skłania się do panowania nad innymi, ale także nad sobą. Potrafi zrezygnować ze wszystkiego, co nie pozwoli mu dotrzeć do wybranego celu. Bardzo poważnie przejmuje się szkołą, pracą, obowiązkami i rodziną. Jeśli chodzi o pochwały jest podobny do samotnika. Jeśli jest świadom dostania pochwały, potrafi bardzo rzetelnie i ofiarnie zajmować się wykonaniem zadania. Kiedy zadanie wymaga odmawiania sobie przyjemności, jest skłony poświęcić nawet najbardziej pożądanej rozrywki. Mimo wszystko przychodzi mu to nie łatwo, choć jest świadom, że to jego własny wybór. Energię jaką posiada potrafi wykorzystywać by dojść do celu i ukończyć pracę. Zwykle jest uczciwiy, ale jest niekiedy wyznaje zasadę "cel uświęca środki". Na jego charakter składa się między innymi: uczciwość, wytrwałość, pracowitość, własne zasady, a także ceniona punktualność. Wszystko to, czyni go osobą która cierpieniem przypłaca swoją wielkości i chwałę. Jego ambicje wymagają, by nie negować i nie wyśmiewać, bo potrafi go to niezmiernie zranić.

"Flegmatyk"

Zrównoważenie, obiektywność, punktualność i szanowanie zasad - zdecydowanie flegmatyk. Mimo chłodu i nieczułości która przy bliższym poznaniu jest jedynie pozorna, potrafi pomóc potrzebującym. Cechuje się cierpliwością, odwagą, wytrwałością i brakiem wstydu. Potrafi prosto i klarownie wytłumaczyć, o co mu chodzi, choć czasem jego monotonia może nieco znudzić. Posiada umiejętność abstrakcji, oraz uzdolnienia do nauk ścisłych. Poczucie humoru które posiada, jest skrywane pod maską powagi wyglądu i zachowań. Pracuje systematycznie, ale bez pośpiechu dzięki czemu jest wydajny choć niektórym mylnie wydaje się leniwy. Nie wykonuje ruchów bez celu, pracuje solidnie i dokładnie, bez oczekiwania na oklaski i korzyści. Życia towarzyskie nie jest jego celem, choć umie znaleźć się wśród ludzi. Jego zainteresowanie częściej przykuwają rzeczy niż ludzie. Jego priorytetami są prawda i sprawiedliwość.

"Outsider"

Ten typ jest małomówny, skryty i zamknięty w sobie. Często chodzi ponury, jest cichy i rzadko się śmieje. Mimo tych negatywnych cech jest uczciwy, prawdomówny, punktualny i odważny. Nie ma zbyt wielkich ambicji, dużo czasu spędza nudząc się z braku zainteresowań. Posiada uzdolnienia do matematyki, jest pedantyczny i wierny zasadom, których się nauczył. Ból i niewygoda nie sprawiają mu problemu. Nie lubi nowości co sprawia, że ma zadatki na konserwatystę. Długo nosi urazy w sercu i niełatwo potrafi się pogodzić, a już tym bardziej przyznać do błędu. Trzyma się z dala od społeczeństwa przez to staje się odludkiem. Najważaniejszą dla niego wartością jest spokój i cisza którą próbuje stworzyć przez odcinanie się od świata.

Wszelkie uwagi na temat postu są mile widziane. Zapraszam do pisania komentarzy

Twój charakter (1/3)

Dzisiaj postanowiłem zrobić post o typach charakteru. Możliwe, że pomoże to wam w lepszym poznaniu siebie, ale i zrozumieniu jakim cechami obdarzeni są ludzie w okół nas. Kiedy zapoznacie się z opisami typów charakteru, jest szansa, że uda wam się unikać konfliktów i lepiej prozumiewać się między sobą

"Nastolatek"

Ten typ przejawia zmienne usposobienie wobec świata. Jego nastroje są bardzo zróżnicowane. Często jest spragniony uczuć, ale szybko się do nich zniechęca. Przelotnie przywiązuje się do ludzi i ocenia ich zależnie od tego, czy ich lubi czy wręcz przeciwnie. Bywa gwałtowny, drażliwy i bardzo trudno go przegadać. Jest poszukiwaczem nowych wrażeń ze względu na to, iż rzeczywistość wydaje mu się nijaka. Odczuwa potrzebę ubarwienia jej, co go prowadzi do zachowań mitomańskich. Chętnie bierze udział w zajęciach które są według niego ciekawe, a zaniedbując obowiązkowe. W rezultacie rzeczy obowiązkowe robi z dużym opóźnieniem i tylko wtedy, gdy ma na to chęci. Cechuje się "słomianym zapałem". Nic nie jest w stanie na długo go zasmucić, bo szybko znajduje pocieszenie, nawet po największych porażkach. Ma wielkie plany, ale z ich urzeczywistnieniem ma już większy problem. W szkole najczęściej ma kłopoty z przedmiotami ścisłymi . Jego minusem jest podatność na wpływy, ze strony rówieśników, dlatego powinien mieć kogoś kto jest spokojny i pracowity.

"Samotnik"

Jest ambitny, ale jego plany rzadko dochodzą do skutków. Często niezadowolony z siebie i skłonny do kompleksów, a zwłaszcza do kompleksu niższości. Jest nieśmiały i choć nie daje tego  po sobie poznać, przeżywa każde słowo wypowiedziane przez rówieśników. Jest nieufny i lęka się wszystkiego co nowe. Wierny w przyjaźni jak i w miłości. Powiernikiem jego sekretów często staje się pamiętnik schowany pod materacem łóżka. Z trudem nawiązuje stosunki z ludźmi, bojąc się braku zrozumienia i ośmieszenia. Jednym słowem - pesymista. Kocha przyrodę i szuka w niej schronienia przed zgiełkiem miasta. W przeciwieństwie do "nastolatka" ciężko radzi sobie z niepowodzeniami. Swoją inteligencje i pomysły ukrywa, bojąc się opinii innych. Jeśli chcecie żyć z nim w zgodzie musicie okazywać mu dużo serdeczności, komfortu psychicznego oraz chwalenia w sukcesach i pocieszania w porażkach. Jeśli chodzi o pochwały, nigdy nie jest nasycony. Najwyższą wartością dla niego jest życie wewnętrzne i przyjaźń z rozumiejącymi go osobami.

"Choleryk"

Jest pełen energii, działa w wielu kierunkach naraz i dosłownie wyżywa się w pracy. Daje się porwać wszystkim okazjom do działania. Jest realistą i potrafi wybrnąć nawet z trudnej sytuacji. Jego usposobienie jest  pogodne i optymistyczne, co pozwala z łatwością nawiązywać kontakty towarzyskie i przyjacielskie. Pełen ciepła i serdeczności. Potrafi przyciągnąć do siebie ludzi i darzyć ich pełnym zaufaniem, lecz tylko tych na których się nie zawiódł. Lubi rozkazywać i każdemu dać jakąś robotę do wykonania kiedy sam będzie wszystko nadzorować. Szybkość, zręczność i zdecydowanie to definitywnie jego cechy. Jest zwykle dobrym mówcą i potrafi dopiąć swego za wszelką cenę. Powinien pracować nad tym, by się nie rozpraszać i narzucić sobie dyscyplinę w pracy.

To jeszcze nie koniec tego tematu. 

Kolejna część pojawi się już jutro.

Masowy przekaz, a ludzka psychika

Środki masowego przekazu są tak wszechstronne, że nawet nie zauważamy jak wpływają na naszą psychikę i postrzeganie świata. Telewizja, internet czy nawet gazety mają na celu sprawić by młode dziewczyny - bo to właśnie one są najczęściej ofiarami, ślepo podążały za modą i stosowały mordercze diety byle wyglądać jak dziewczyna z okładki magazynu. Często nawet nie wiedzą, że zdjęcia są retuszowane przez szereg grafików, których celem jest właśnie wyidealizowanie kobiecego ciała do nieosiągalnej perfekcji.
W Show-biznesie jedynie osoby piękne mają racje bytu. Spójrzmy chociażby na akcję z grycankami. Cały czas po nich jeździli i mieszali z błotem z powodu ich wyglądu. Media tworzą świat w którym, aby być KIMŚ trzeba być szczupłym, pięknym lub bogatym, a najlepiej wszystko na raz. I to wszystko po to, by później pisać artykuły o ich życiu prywatnym, rodzinie i partnerach. Sądze, że bycie "gwiazdą" nie powinno zależeć od tego jak wyglądamy, ale od tego co sobą reprezentujemy, w końcu wygląd przemija, a mentalność ludzka pozostaje.

Pamiętajmy, że nikomu nie jesteśmy w stanie dogodzić. Dla jednych będziemy za chudzi, dla innych zbyt grubi, za wysocy lub za niscy. Naprawdę nie próbujcie dogodzić wszystkim, bo to syzyfowa praca. Gusta ludzi są rozmaicie zróżnicowane i nie powinniśmy się kierować opinią ludzi, a już zwłaszcza tych którym nie zależy na naszym dobrze, a jedynie na wykorzystaniu naszych słabości do osiągnięcia własnych celów.

Sztuka zrywania ...

Chciałbym w tym poście opisać jak powinno się kończyć związek, a z jakimi sposobami na zerwanie się spotkałem. Wybaczcie panowie ale będę pisał do pań, bo jakoś mi łatwiej w tej formie;]

Wiadomo, że kiedy uważamy, iż nie czujemy już do partnera tego co wcześniej , nie ma sensu dalej tego ciągnąć. Część z nas jednak stara się desperacko ratować związek, co w bardzo niewielu przypadkach się udaje.Wielu z nas często trwa w zwiazku, tylko dlatego, że boi się samotności. Zastanów się jednak czy chcesz zerwać, czy poprostu potrzebujesz czasu. Kiedy czujemy, że jesteśmy gotowi to zakończyć, trzeba wyczuć moment kiedy i nasz partner będzie gotów przyjąć tą wiadomość. Nie odwlekajmy tego w nieskończoność, bo tylko jeszcze bardziej go zranicie, a chyba tego nie chcecie. Najlepiej się spotkać u niego, by było bardziej osobiście i by przypadkiem nie zrobił niczego głupiego kiedy wracałby do domu od ciebie. Miejsca publiczne też nie są dobrym pomysłem - chociaż spacer w parku byłby w sam raz. Pamiętaj też, że nie ważne jakbyś to zrobiła i tak będzie bolało (chyba, że Cię nie kochał)
Uprzedź go, że przyjdziesz i że chcesz z nim porozmawiać ( to powinno go w miarę przygotować)
Usiądź obok niego, lub naprzeciw. ( nie twórz bariery, staraj się łagodzić atmosferę)
Wyłączcie to co może was rozpraszać.
Kiedy będziesz mówić, że twoje uczucia do niego wygasają, staraj się patrzeć mu w oczy
Nie kłam, bo to tylko pogorszy sprawę
Nie mów, że zostaniecie przyjaciółmi ( to tak jak powiedzieć "zdechł ci kot, ale możesz go zatrzymać")
Zapewne będzie prosić byś to przemyślała ...
Jeśli wiesz, że chcesz to zakończyć, chyba wiesz co mu odpowiedzieć
Powiedz prawdę i okaż mu szacunek, a jest szansa, że rozstanie nie będzie dla niego aż tak bolesne. Szczera rozmowa i konkretne argumenty powinny mu uświadomić fakt, iż uczucie którym się darzyliście, po prostu wygasło.

TOP10 - Beznadziejne sposoby na zerwanie

1. SMS

2. Zmiana statusu

3. Nagle olśnienie*

4. Rozmowa telefoniczna

5. Liścik

6. Przez koleżankę

7. Awantura i zwalanie winy na niego

8. Pokazanie się z innym

9. Unikanie go

10. Prowokacja, by to on zerwał

*mówi, że nagle zauważyła, że "to nie to"


Jeśli chcecie podzielić się ze mną swoją historią, albo macie własne TOP10 zapraszam do uiszczenia komentarza ;)

Strach, a pewność siebie

Dla ludzi którzy nie czują się na siłach by to wszystko przeczytać (trochę tego jest) polecam przejście do sekcji "Podsumowanie"

Czym właściwie jest strach ...
Moim zdaniem na strach składa się odczuwanie psychicznej obawy przed zdarzeniem podobnym do tego, które miało miejsce w naszej przeszłości. Strach często odczuwamy przed ważnym egzaminem, albo zagrożeniem ze strony drugiej osoby. Często mylimy strach, z lękiem. Lęk w przeciwieństwie do strachu, występuje w sytuacjach które nie miały jeszcze miejsca i podświadomie są przez nas uznawane za zagrożenie. Jak często po obejrzeniu horroru, oglądaliście się za siebie lub zapalaliście światło w całym domu, kiedy wstawaliście w nocy do toalety, by później przy gaszeniu oświetlenia, uciekać przed wyimaginowaną postacią prosto do łóżka.
Nie żyjemy już w erze dinozaurów, a wciąż boimy się codzienności. Przypomnij sobie, ile razy bałeś się jakiegoś sprawdzianu lub spotkania z nową osobą. Pomyśl czy ten strach w czymś pomógł? Sądzę, że znacznie lepiej wypadłbyś, gdyby kierował Tobą spokój i pewność siebie.
Podstawą pewności siebie jest akceptacja samego siebie. Uświadom sobie wszystkie swoje wady i postaraj się je zaakceptować. Powtarzaj sobie, że jesteś wyjątkową osobą i zasługujesz na to, co najlepsze.
Jeśli nie wiesz jak się za to zabrać, mam pewien przepis:
Przypomnij sobie, sytuacje w których brałeś udział i z których jesteś dumny. Liczy się każda drobnostka, na przykład: ciekawe zainteresowania,wierni przyjaciele, ładny pokój, dobry gust. Już sam fakt, że wciąż czytasz ten post, świadczy o tym, że jesteś gotów do rozwoju, a to przecież powód do dumny. Spisz je wszystkie na kartce (możesz też sobie je wydrukować) i czytaj za każdym razem jak zwątpisz w siebie ...
Nawet nie wyborażasz sobie jak wielu ludzi przed najdrobniejszą rzeczą zastanawiają się „co sobie ludzie pomyślą?”.Zastanów się ile razy rezygnowałeś z pomysłu właśnie przez to pytanie.
Czas, aby podjąć decyzję – albo chcesz sam decydować o swoim życiu, albo zadecyduje o tym strach przed tym co inni pomyślą. Czemu właściwie interesuje Cię zdanie ludzi którym przeszkadza to jaki jesteś? Nie wydaje Ci się chore rezygnowanie z rzeczy które chciałbyś zrobić, bo według Ciebie ktoś może sobie coś o Tobie pomyśleć.

PODSUMOWANIE:

Zanim znów zrezygnujesz ze swojego pomysłu, zastanów się czemu właściwie zależy Ci na opinii ludzi który nie akceptują tego kim jesteś. Nawet nie wiesz ile ciekawych rzeczy ominęło Cię przez obawę o to, że "ludzie będą gadać". Teraz kiedy już wiesz, ile irracjonalności istniało w twoim życiu możesz rozpocząć diametralną zmianę swojego poglądu na świat

Mam nadzieje, że Tym którzy dotrwali do końca tego postu, ale i tym którzy powierzchownie go obejrzeli, w jakimś stopniu pomogłem

Jeśli chcesz wyrazić opinię na temat tego postu, lub poprostu podzielić się swoimi przemyśleniami zapraszam do pisania komentarzy :)

Pogadajmy o stereotypach

Post nie ma na celu poniżenia jakiejkolwiek osoby

To może na początek o tym co to właściwie jest stereotyp...
Stereotyp to pojęcie, które oznacza uogólnienie dotyczące pewnej grupy, gdzie określonym cechom zostaje przypisane znaczenie, które jest często fałszywym przeświadczeniem. Oto kilka przykładów stereotypów:

Każdy z nas w jakimś stopniu posługuje się stereotypami i jest to w jakimś stopniu pomocne w poznawaniu świata, ale nie słuchajmy się ich ślepo. Nie każda blondynka lub ładna dziewczyna jest kretynką. Sam mam w swoim środowisku sporo blondynek i ładnych dziewczyn, które są inteligentne. Fakt faktem, że są i takie które są stereotypowymi blondynkami, ale przecież to nie kolor włosów decyduje o poziomie inteligencji czy naszym charakterze. Mam kolegów którzy noszą rurki i wcale nie wyglądają na gejów(choć mam pewne podejrzenia :-] ). W mojej klasie są dziewczyny które noszą glany, chodzą do kościoła i na religie, nie mając z tym większego problemu. 

Podsumowując, nie patrzmy na ludzi kierując się stereotypami. Każdy z nas jest inny i ma prawo wyrażać swoją osobowość w sposób, jaki uważa za stosowny. Nie powinniśmy skreślać kogoś tylko dlatego, że jest rudy, albo nosi glany. Traktujmy ludzi tak, jakbyśmy chcieli, żeby nas traktowano. Bądźmy tolerancyjni i nie wyśmiewajmy ludzi którzy waszym zdaniem odstają wyglądem bądź zachowaniem. 

Rada ode mnie "zanim zaczniesz osądzać innych, pomyśl, jak inni osądzają ciebie" :)

To tyle jeśli chodzi o stereotypy. 

Jeśli macie jakieś pytania, albo chcecie wypowiedzieć się na temat mojego postu, zapraszam do pisania komentarzy :-)

Przez internet do gwiazd

O ile się nie mylę, to Honorata "Honey" Skarbek była pierwszą polską piosenkarką, która wybiła się dzięki internetowi. Później bodajże była Julita "Jula" Fabiszewska ze swoim "za każdym razem". Ostatnio doszły mnie słuchy o niejakiej Oli "Ola" Kawickiej. Ma już ona swój pierwszy teledysk i poniekąd był emitowany na 4fun. Ostatnią internetową wokalistką jest Patrycja "Patty" Dłutkiewicz którą właściwie kojarzę tylko z piosenką "nie ma nas". Na koniec wspomnę o Damianie Ukeje, który był zwycięzcą 1 edycji The Voice of Poland. Wystąpił na wrocławskiej scenie sylwestrowej, a nie zapominajmy, że eliminacje do tego programu odbywały się właśnie w internecie. 

Weekend - Od prostoty do popularności

Grupa "weekend" w 2012 zyskała popularność dzięki piosence "ona tańczy dla mnie". Najbardziej mnie szokuje to, że znajduje się w TOP100 Youtube. Kiedy usłyszałem ją po raz pierwszy, nie mogłem pojąć jakie ta piosenka ma przesłanie. Po kolejnym przesłuchaniu doszedłem do wniosku, że nie ma żadnego. Podobne "hity", które mogą podać sobie rękę to "Ai Se Eu Te Pego" Michel'a Teló, czy choćby "Cztery osiemnastki" które jakby ktoś nie wiedział są o 18-sto calowych felgach. Od dawna wiadomo, że im bardziej piosenka jest prosta, tym jest większa szansa na zyskanie popularności - tutaj chciałbym przytoczyć "gitchi gitchi goo" z serialu aniomowanego "Fineasz i Ferb", która idealnie obrazuje jak prostota tekstu i melodii oddziałuje na popularność.

A Wy co o tym sądzicie ?